Poljoprivredu Srbije karakterišu mala poljoprivredna gazdinstva sa rasparčanim posedima, koja se nalaze većinom u posedu fizičkih lica. Posed manji od 10ha ima čak 91,8% poljoprivrednih gazdinstava. Iz tih razloga su visoki troškovi proizvodnje i neracionalno korišćenje resursa;nizak nivo tehničko-tehnološke opremljenosti; mali broj stoke po jedinici poljoprivredne površine; pretežno mešovita ratarska proizvodnja i drugi pokazatelji koji otežavaju povećanje produktivnosti i rentabilnosti u proizvodnji.
Niska produktivnost u proizvodnji i nizak nivo podsticaja u odnosu na države u okruženju i u EU negativno utiču na cenovnu konkurentnost proizvodnje.Agrarni sektor je tokom 1990-ih godina nepovratno izgubio mnoga tržišta i komparativne prednosti. Neki od negativnih trendova nisu zaustavljeni do danas naprimer stočarstvo.Privredno društvo proizvođača je način za podizanje konkurentnosti.Postoje više načina i moućnosti za udruživanje poljoprivrednih proizvođača u privrednom sistemu Srbije ( zadruge, udruženja, klasteri, preduzeća..)
Oblik organizacije bi trebalo da bude usklađen sa ciljevima udruživanja a to su:
– Postizanje većih ekonomskih efekata poslovanja zahteva privredno udruživanje,
Zemljoradničke zadruge su najbolji oblik privrednog udruživanja proizvođača jer zastupaju zajednički interes koji se obavlja kroz udruženja proizvođača. Osnovne delatnosti zemjoradničkih zadruga su:
-Ugovaranje proizvodnje, usluga i prometa sa zadrugarima( nabavka repromaterijala za zadrugare, obavljanje usluga, skladištenje i prodaja proizvoda, obavljanje sopstvene proizvodnje na više od 50000ha poljoprivrednog zemljišta.
Dragana Jelić, master menadžer
Jelić Dragana
Jelić Dragana