Značaj nezavisnog nivoa selekcije
Ovaj način selekcije najčešće sprovodi kod ovaca.Predstavlja selekcijski zahvat u kome se prilikom odabiranja utvrđuje minimalni standard za svaku osobinu.Za priplod se odabiraju samo ona grla,čiji je nivo svake osobine iznad nivoa,koji je predviđen kao minimum.Ako je minimalni standard vune za jedan zapat 3 kg,a finoća vlakna B-sortimenta,onda grlo koje ima prinos vune 3,5 kg,a finoća vlakna C-sortimenta neće se ostaviti za priplod.Ozbiljan nedostatak ovog metoda selekcije je nemogućnost kompezacije slabije ispoljenosti jedne osobine dobrim nivoom druge osobine.Nezavisni nivo selekcije može se izvoditi u različitom uzrastu,što smanjuje troškove izvođenja.Ovaj postupak može imati ozbiljnije nedostatke usled nejednakog inteziteta izvođenja.Selekcija u prvim fazama je strožija u odnosu na kasnije odabiranje.Može se desiti da je heritabilitet osobine koja se ranije odabira nizak,pa će efekat selekcije biti mali I pored veće strogosti u selekciji.Selekcija po ovom postupku može imati teškoća oko pravilnog izbora minimalnog nivoa ispoljenosti osobina.Osobine sa većom varijabilnošću i većim heritabilitetom treba da imaju viši minimalni nivo od osobina sa niskom aditivnom genetskom varijabilnošću.Osim toga,treba obratiti pažnju I na ekonomske efekte koji se postižu selekcijom osobina.
Dejan Stanković,dipl.ing.poljoprivrede
Stanković Dejan
Stanković Dejan