Retrovegetacija je štetan proces koji smanjuje otpornost biljaka na niske temperature, a što ima za posledicu da one ulaze u narednu sezonu oslabljene, daju niži prinos i osetljivije su na napade bolesti i štetočina.
Odsustvo lisne mase u periodu nakon berbe plodova je posledica neadekvatne zaštite (izbor i vreme primene fungicida) i pojave bolesti šupljikavosti lista koštičavog voća (Stigmina carpophila) i prouzrokovača pegavosti lista višnje i trešnje (Blumeriella jaapii), a vremenski uslovi doprinose pojavi retrovegetacije, odnosno bubrenju pupoljaka, rastu nove lisne mase i cvetanju. Ako je aktivacija takvih pupoljaka izrazito velika, to se može loše odraziti na iduću vegetaciju, jer su oni izgubljeni za sledeću godinu.
Zbog svega toga preporuka je da proizvođači obiđu svoje zasade i utvrde prisustvo retrovegetacije. Ako je retrovegetacija u manjoj meri prisutna, preporuka je da se rano u proleće pre kretanja vegetacije uradi intenzivnija rezidba, kako bi se voćke što pre oporavile od stresa i uspostavile fiziološku ravnotežu između rasta i rodnosti. Ako je retrovegetacija u većoj meri prisutna treba tu lisnu masu orezati pre zime, a nakon toga uraditi tretiranje bakarnim preparatima. Od agrotehničkih mera značajna je jedna izbalansirana ishrana, odnosno jesenje-zimsko đubrenje NPK đubrivima s višom koncentracijom fosfora i kalijuma.
Zoran Panajotović, dipl. inž. za zaštitu bilja
Panajotović Zoran
Panajotović Zoran