[Mitić AleksandarUčesnik]

Vučje je varošica na jugu Srbije, dvadesetak kilometara južno od Leskovca. Oivičen je planinom Kukavicom sa istoka i blagim brdima na zapadu. Iz ovog planiskog masiva izviru mnoge rečice koje se slivaju u nekoliko većih reka. Otuda ovaj teren obiluje vodom, i ceo kraj je dobio ime po mnogim vodotokovima (rekama) porečanskog kraja.
Biser porečanskog kraja je šumovita planina Kukavica sa kanjonom reke Vučjanke. Ovo je neotkriveni veliki turistički potencijal Srbije. Najviši vrh Kukavice je Vlaina, visoka 1442 m, idealni pejzaž, obilje čistog vazduha, lep pogled na severnu stranu leskovačke kotline, na jugu vranjska kotlina, na zapadu je reka Veternica a na istoku Južna Morava sa Grdeličkom klisurom. Planina je bogata šumom, bukvom na većim visinama i hrastom u nižim predelima. Postoji velika pogodnost za razvoj drvo prerađivačke industrije. Na obroncima planine Kukavice raste i raznovrsno lekovito bilje koje se može sakupljati i koristiti u farmaceutske svrhe. Sa severne strane planine probija se brza i bistra reka Vučjanka, koja se usekla u stene i napravila kanjon dubok 300 m. Korito reka je puno vodopada, slapova i virova od kojih je najpoznatiji Đokini virovi. Ova reka izvire na 1100 m nadmorske visine, duga je 18 km i predstavlja idealno kupalište, tako da mnogi pronalaze osveženje u njenoj hladnoj vodi. Na tokovima reka se nalaze brojne stare vodenice od kojih mali broj i dalje melje žito. Jako su interesantne turistima i posetiocima.
Biser ovog raja je stara Hidroelektrana Vučje, sagrađena 1903 godine, koja je druga elektrana po starosti u Srbiji i na Balkanu. Ovde je izgrđen i prvi dalekovod u Srbiji dug 16 km od Vučja do Leskovca. Hidroelektrana je od 2005 godine svrstana u Svetsku baštinu tehnike u kojoj ulazi još šezdesetak objekata širom sveta. Reka Vučjanka i mekoća njene vode bila je začetak tekstilne industrije krajem 19. veka i početkom 20. veka. Za to je zaslužna porodica Teokarević. Takođe, ova porodica je na obali Vučjanke uklesala i prelepu crkvu Rođenje Svetog Jovana Krstitelja , koja je još više spojila prirodu i čoveka, kamen i vodu. Crkevno dvorište sa konfiguracijom terena je popločeno kamenom iz ovog kanjona i idealna je za odmor porodica iz grada, vikendom sa obilje prostora. Na mestu gde je crkva nekada se nalazio stari hram, koji se povezuje sa junakom ovog kraja iz turskog doba, Nikolom Skobaljićem. Po ovom junaku nazvan je i Skobaljić grad, utvrđenje s krajem 14.veka na vrhu stenovitog grebena iznad kanjona, koji je proglašen kulturnim dobrom. Planina Kukavica, vodopadi, Đokini virovi, hidroelektrana Skobaljić grad, sve ovo je potencijal za razvoj seoskog turizma i više od toga. Priroda je dala svoje velike potencijale, samo se treba organizovati sa turističkom agencijom Srbije, udruženjima i realizovati ovaj projekat pod nazivom Razvoj seoskog turizma u Vučjanskom kraju. Sve ovo dopunjuje plodno zemljište, proizvodnja zdrave hrane koja se bazira na zdravoj vodi i prirodi, upotreba prirodnih đubriva i racionalna zaštita bilja. Takođe, prisustvo divljači i riba , još više obogaćuje ponudu ove sredine za razvoj sportskog i rekreativnog ribolova. Proizvode iz ovog kraja otkupljuje i prerađivački kombinat Porečje Vučje , sa poznatom robnom markom Viljamovkom rakijom kao i zaokruženim procesom hladne i tople prerade poljoprivrednih proizvoda.
Na osnovu svega iznad navedenog zaključujemo da Vučjanski kraj sa svojm prirodnim potencijalom i vrednim ljudima definitivno ima šta da ponudi u razvoju seoskog turizma.

PSSS Leskovac
mr Aleksandar Mitić

[Autor]

Članci