Za razliku od perioda od pre nekoliko decenija kada je većina poljoprivrednih gazdinstava egzistirala kao tradicionalna (bavili su se raznovrsnom poljoprivrednom proizvodnjom), danas se sve više okreću ka usmerenoj proizvodnji(proizvodnji jedne sirovine).
Tradicionalna domaćinstva sa raznovrsnom poljoprivrednom proizvodnjom imala su prednosti u organizaciji radova na gazdinstvu. Baveći se većim brojem delatnosti imali su mogućnost da ravnomerno rasporede radove tokom cele godine angažujuči sve članove domačinstva kojih je u tom periodu živelo znatno više na selu nego danas. Ovakva proizvodnja uključivala je u većini slučajeva plodored-rotacija useva na parcelama kao i smenu kultura, što je doprinosilo minimalnim rizicima širenja bolesti i pojave štetočina kao i njihovom smanjenju. Pozitivna posledica toga je bila ne korišćenje ili minimalna upotreba pesticida u zaštiti useva pa tako i proizvodnja zdravije hrane za ljudsku ishranu i ishranu životinja. Takođe, na takve poljoprivredne proizvođače, koji su se bavili raznovrsnom proizvodnjom manje je uticala nestabilnost tržišta i njegove oscilacije jer je takav proizvođač imao širok spektar proizvoda koje je mogao ponuditi tržištu bilo da su to bili proizvodi stočarske ili biljne proizvodnje. Takva gazdinstva su bila održivija jer su i većinu inputa neophodnih za proizvodnju proizvodili sami na gazdinstvu za razliku od današnje proizvodnje gde se većina inputa kupuje. Globalizacijom tržišta kao i migracijom stanovništva iz sela u grad broj ovakvih gazdinstava je sveden na minimum.Takva gazdinstva danas su uglavnom u izumiranju.
Janjić Biljana
Janjić Biljana