Ova gljiva vrši zarazu uljane repice i drugih kupusnjača. Može da vrši zarazu uljane repice od samog nicanja. Razvoju patogena pogoduje prohladno i kišovito vreme tokom jeseni i proleća.
Simptomi: Zaraza nastaje neposredno nakon nicanja i prvi znaci obolenja javljaju se na kotiledonimа i lišću gde uočavamo beličastu skramu koja predstavlja micelije i spore gljive. Pri povoljnim uslovima za razvoj bolesti dolazi do propadanja biljčica pojavljuju se takozvane padavice pa nastaju ćelava mesta na parcelama. Bolest se širi sa donjih na gornje spratove lišća prema vrhu stabla zahvatajući i mahune. Na licu zaraženog lišća uočavaju se žućkaste pege, a na naličju pega razvijaju se spore gljive koje se vetrom šire kroz usev. Zaraženo lišće se suši ,stabljike ogolevaju, a sve to zajedno utiče na manji prinos i lošiji kvalitet semena.
Gljiva prezimljava na zaraženim biljnim ostacima posle žetve u formi zimskoh oospora, a i na kupusnjačama sa kojih i vrši zarazu na jesenji usev uljane repice. Semenom se takođe može preneti. Zaraza se ostvaruje kada su temperature od 8-10˚C tokom jeseni i proleća. Bolest se češće javlja u uslovima vlažnog zemljišta i vazduha kao i gustog sklopa useva.
Mere suzbijanja: Ocena jačine zaraze vrši se na jesenjem usevu i u proleće pred cvetanje. Zaštita se sprovodi sa tretmanom protiv repičine ose i sjajnika sa fungicidima koji su registrovani za plamenjače u kupusnjačama na bazi aktivnih materija: mankozeba, hlortalonila i hlortalonil+metalaksil .
Slavica Maksimović, PSSS Šabac
Maksimović Slavica
Maksimović Slavica