Leskina grinja koja prourokuje simptome tzv. „velikih pupoljaka“ na leski predstavlja široko rasprostranjenu štetočinu. Napada pupoljke izazivajući njihovu deformaciju i propadanje. Štete od ove grinje su jače izražene u uslovima kišovitih godina i kada su proleća hladnija. Prenosi se sadnicama, pa je već u godini nakon sađenja neophoda zaštita.
Ova grinja prezimi u hipertrofiranim okrugalstim pupoljcima leske. U proleće ih napuštaju i sele se u novoformirane pupoljke u koje prodiru od marta do maja meseca. Napušteni hipertrofirani pupoljci se dalje ne razvijaju, već se suše i opadaju. Ova grinja razvije do 6 generacija godišnje. Napadnuti pupoljci nakon prolećne selidbe grinje počinju da bubre u avgustu, a jedan deo grinja napušta već u jesen i seli se na nove zdrave pupoljke, koji takođe nabubre i u njima prezime.
Suzbijanje:
Kod eriofidnih grinja koje vode skriven način života, kao što je Phytopus avellanae, osnovni preduslov uspešnog suzbijanja je usklađivanje rokova primene akaricida sa bioekologijom tih vrsta. U tom smislu najpovoljnije rešenje je primena akaricida dugostrajnijeg delovanja, usmerenih protiv adulta koji tragaju za skloništem u pupoljcima ili pogodnim mestima za formiranje gala. Potencijalno visoka efikasnost u suzbijanju ove štetočine može se očekivati prienom akaricida koji se odlikuju značajnim translaminarnim kretanjem. Samo tretiranje treba obaviti u vreme mogracijeadulta iz prezimljujućih pupoljaka ili kada mladari imaju 3-4 razvijena lista.
Danica Živanović
Danica Živanović