Ozima sovica (Agrotis segetum) je polifagna štetočina, hrani se na oko 160 gajenih biljaka i biljaka spontane flore. Najčešće se javlja u uslovima hladne i umereno kontinentalne klime, kod nas se sreće u nizijama i na srednje visokim planinama. Dužina tela leptira je oko 20 mm, a raspon krila 35-45 mm. Prednja krila su sivosmeđe do mrkosive boje oivičena pegama, zadnja krila su beličaste boje. Izražen je polni dimorfizam. Ženke su crne, sa sivim zadnjim krilima i čekinjastim pipcima, mužjaci su svetliji, sa belim zadnjim krilima sa žućkastom nervaturom i češljastim pipcima. Jaja su beličasta, poluloptasta. Larve su zelenkasto sive, sa tamno smeđom prugom i crnim tačkama po telom. Lutka je crvenkastomrka. Ima 2 generacije godišnje, prezimljava larva u komorici u zemljištu na 10-25 cm dubine. Početkom aprila, kada su dnevne temperature iznad 10˚C larve se pretvaraju u lutke, a nakon 30ak dana izleću leptiri. Leptirima prve generacije je neophodna dopunska ishrana nektarom biljaka u cvetu. Ženke polažu 400-1000 jaja na naličju donjeg lišća pojedinačno ili u grupicama. Najmlađe gusenice samo skeletiraju list, mlađe progrizaju manje otvore, a starije gusenice se tokom dana skrivaju u zemljištu, a noću izgrizaju ceo list i podgrizaju biljke na mestu prelaska stabla u koren, što dovodi do propadanja bijaka. Sovice izazivaju proređivanje useva i dolazi do pojave oaza na parcelama, pa je potrebno ponoviti setvu. Ozima sovica ima veliki broj prirodnih neprijatelja (predatori, parazitoidi, prouzrokovači bolesti). Suzbijanje ozime sovice je otežano zbog specifičnog načina života, jer najčešće oštećuju biljke ispod površine zemlje. Za uspešno suzbijanje preporučuje se kombinacija agrotehničkih i hemijskih mera. Od agrotehničkih mera preporučuje se poštovanje plodoreda, obrada zemljišta, navodnjavanje, uništavanje korovskih vrsta i optimalno đubrenje. Hemijske mere podrazumevaju upotrebu odgovarajućih insekticida.
Dražić Milena
Dražić Milena