[Janjić SnežanaUčesnik]

NAVODNJAVANJE MALINE

Redovnost rađanja, dobar prinos i dobar kvalitet plodova u voćarskoj proizvodnji
je nezamisliv bez mogućnosti navodnjavanja zasada u vlagom kritičnim periodima
tokom godine.
Čak i u godinama koje obiluju padavinama, zbog neravnomernog rasporeda taloga
javlja se u pojedinim momentima potreba za navodnjavanjem. Na žalost kod nas su
površine pod voćnim zasadima koje se navodnjavaju minorne u odnosu na ukupne
površine voćnjaka.
Malina je veoma zahtevna za vodom, posebno u periodu od početka cvetanja do
završetka berbe plodova. Ovaj period je dosta dug, u proseku 2-2,5 meseca.
Obzirom na činjenicu da se malina sa oko 90% površina uzgaja u brdsko
planinskim uslovima, na plićim zemljištima, strmijim terenima, da ima najveću masu
korena na oko 20-25 cm dubine, ima jako velike potrebe za vodom u najkritičnijim
periodima vegetacije. Tome treba dodati i činjenicu da u najvećem broju slučajeva
domaćinstva na ovim područjima imaju problema sa obezbeđenjem potrebne količine
vode za potrošnju u domaćinstvu i napajanje stoke.
Tamo gde postoje uslovi za navodnjavanje, isto se može obavljati na više načina:
površinsko /brazdama ili plavljenjem/, veštačkom kišom i po sistemu „kap po kap“.
Površinsko navodnjavanje je moguće gde ima dosta vode na raspolaganju i gde
zemljište nije izloženo eroziji.
Navodnjavanje veštačkom kišom traži veću količinu vode, jer se navodnjava cela
površina parcele. Nedostatak ovog načina navodnjavanja je potenciranje razvoja
pojedinih bolesti, pogotovu uzrokovača truljenja plodova.
Kapanjem po sistemu „kap po kap“ je dosta skup način navodnjavanja, ali je sa
aspekta potrebne količine vode najekonomičniji, i vraća se u celosti tokom iste godine
kroz povećanje prinosa i kvaliteta roda.
Ovim načinom navodnjavanja voda se dodaje neposredno u rednoj zoni u zonu
korenovog sistema, ne navodnjava se međuredni prostor, omogućava nesmetan prolaz
između redova tokom obrade i berbe plodova. Najčešće se koristi jedna cev sredinom
reda, mada bi se dosta kvalitetnije navodnjavanje omogućilo postavljanje dve cevi za
jedan red, na udaljenosti od oko 30 cm od osnove reda.Za jedno navodnjavanje treba
15-20 litara vode po dužnom metru postavljenih cevi „kap po kap“.
Na terenima sa nagibom radi ujednačenog kapanja treba koristiti cevi sa
kompenzacionim kapaljkama, gde se bez obzira na visinsku razliku omogućava
ujednačeno kapanje na vrhu i na dnu reda.

Snežana Janjić dipl.ing.voćarstva

[Autor]

Članci