Svedoci smo devastacije poljoprivrednog zemljišta koje je iz godine u godine vrlo prisutno. Ovakavo stanje vodi ka smanjenju prinosa kao i sveukupnoj finansikoj neprofitabilnosti.
Ovim tekstom ćemo skrenuti pažnju na problematiku i njegovom rešavanju.
Osnovni biogeni elementi se u zemljištu nalaze pretežno vezani u organskim jedinjenjima i u oblicima koji nisu direktno dostupni biljkama. Mikroorganizmi imaju ključnu ulogu u mineralizaciji organskih jedinjenja i mobilizaciji teško rastvorljivih neorganskih jedinjenja čime obezbeđuju biljke asimilativima i direktno učestvuju u formiranju prinosa gajenih biljaka. Mikroorganizmi su nezaobilazna karika u transformacijam azota, ugljenika, fosfora, sumpora, kalijuma, gvožđa i nekih drugih biogenih elemenata.
Sadržaj humusa u zemljištu jedna je od najznačajnijih karakteristika plodnosti zemljišta. Proces stvaranja humusa je veoma složen i dugotrajan proces, a centralnu ulogu u sintezi humusa imaju upravo mikroorganizmi. Početna jedinjenja za sintezu humusa su ostaci uginulih biljaka, životinja i mikroorganizama. Delimične transformacije ovih jedinjenja vrše sitne životinje koje žive u zemljištu, a za ključni deo transformacija, oko 70%, odgovorni su mikroorganizmi. Prema rezultatima kontrole plodnosti, koja se u Mačvi sprovodi duži niz godina, sadržaj humusa u 60% poljoprivrednih zemljišta je oko 3%, a u čak 40% je ispod 3%. Međutim, zabrinjavajući su podaci da se sadržaj humusa u našim zemljištima tokom godina značajno smanjuje. Sve ove činjenice ukazuju na neophodnost primene agrotehničkih mera koje će omogućiti intenzivnu mikrobiološku aktivnost i sintezu novih količina humusa. Prvenstveno, to su agrotehničke mere kojima se unosi sveža organska materija u zemljište, što se postiže zaoravanjem stajnjaka, primenom zelenišnih đubriva, zaoravanjem žetvenih ostataka…
Simić Darko
Simić Darko