Biofumigacija je termin kojim se u skorije vreme opisuje suzbijanje zemljišnih štetočina, patogena i korova uzgajanjem vrsta, najčešće iz roda Brassica, ili useva za zelenišno đubrivo na zaraženim površinama. Namenski usevi, koji su uzgajani i inkorporirani u zemljište pre setve sledećeg komercijalnog useva, suzbijaju štetne organizme toksičnim gasovima nastalima razgradnjom organske materije u zemljištu.
Za vrste roda Brassica, transformacija glukozinolata u toksične i isparljive izotiocijanate odvija se tokom razaranja ćelija. Što je više ćelija razoreno, što više I bolje usitnjeno i glukozinolata oslobođeno, to će biti veći pik izotiocijanata. Ovo je najvažnije za efikasnost biofumigacije. Prema tome, usev za biofumigaciju pre inkorporacije mora biti usitnjen koliko god je moguće.
Ova mera razvijena je u nekoliko zemalja kako bi se nosila sa povlačenjem metil bromida, najefikasnijeg ali veoma štetnog zemljišnog fumiganta. Interes za biofumigacijom pojavio najpre u povrtarskoj proizvodnji.
Danas ova metoda nalazi mesto u organskoj, ali i integriranoj poljoprivrednoj proizvodnji u kojoj odlično dopunjava delovanje ostalih primenjenih metoda za zaštitu bilja.
dipl.inž Veljko Joksimović
ratartsvo I povrtarstvo
Veljko Joksimović
Veljko Joksimović