Temperatura. Ozimi i jari ječam klijaju na temperaturi od 1 do 2 C, optimalna temperatura za za klijanje iznosi 15-22 C, a maksimalna 28-30 C. Mlade biljke ozimog ječma bez štetnih posledica mogu da izdrže kraće mrazeve od -4 do -5, u tom slučaju izmrzavaju samo vrhovi listova. Posle perioda kaljenja biljke ječma mogu da izdrže kraće mrazeve od -10 do -12 C. Takođe, mlade biljke jarog ječma podnose kratkotrajne mrazeve od -4 do -5 a ponekad i do -8 C. U periodu od nicanja do klasanja kod jarog, odnosno od nastavka vegetacije do klasanja kod ozimih formi, najpovoljnija temperatura vazduha je od 20-22 C, a pri sazrevanju 23-24 C. Za ječam mogu predstavljati opasnost niske temperature za vreme cvetanja i sazrevanje zrna. Prašnici i plodnici stradaju na 1-2 C. Nalivanje i sazrevanje zrna prestaje na temperaturi koja je niža od 10 C. U periodu nalivanja zrna, pri temperaturi od 38 do 40 C, ječam pretrpi manje štete od pšenice i raži, što znači da manje trpi od toplotnog udara, odnosno prisilnog zrenja.
Voda. U odnosu na ostala stna žita ječam ima najmanje potrebe za vodom, odnosno on prilično ekonomično troši zalihe vode, ima mali transpiracioni koeficijent, od 300 do 350 kod jarog i oko 450 kod ozimog ječma. Zato ječam i u sušnijim područjima daje sigurnije prinose od drugih strnih žita. Inače, ječam ima veće zahteve za vodom naročito u prvim fazama razvoja korenovog sistema. Najosetljiviji na nedostatak vlage je u fazi bokorenja i naročito u periodu između početka vlatanja i klasanja.
Zemljište. Ječam ne podnosi kisela zemljišta kao i peskovita zbog slabo razvijenog korenovog sistema, te ga treba gajiti na dubokim, rastresitim, plodnim zemljištima, slabo kisele do neutralne reakcije.
Miladinović Milanka
Miladinović Milanka