Zelena povrtna stenica potiče iz tropskih i subtropskih područja, a u Srbiji je prisutna od 2007. godine. Polifagna je vrsta i može se naći na paprici, paradajzu, boraniji, soji, kukuruzu, u voćnim zasadima…Hrani se sišući biljne sokove iz svih nadzemnih biljnih delova ali prvenstveno na plodovima. Napadnuti biljni organi zaostaju u porastu. Plodovi su smanjenog kvaliteta zbog diskoloracije pokožice, a u unutrašnjosti plodova se javljaju grudvice te su plodovi izmenjenog ukusa. Pored vizuelnih šteta dolazi i do mehaničkog prenošenja bakterija i gljiva koje dovode do truleži plodova i drugih oboljenja.
Zelena povrtna stenica prezimljava u stadijumu imaga na skrovitim mestima, u kori drveća, ispod opalih biljnih ostataka…U proleće, sa porastom temperature, izlazi iz skrovišta, počinje da se hrani, kopulira i polaže jaja. Jaja su grupisana u jajna legla na naličju lista. Ima pet larvenih stupnjeva, a samo se larve prvog uzrasta ne hrane. U toku najtoplijeg dela dana, starije larve i imaga se premeštaju na niže biljne delove ili na samo zemljište. Ovakvo migriranje je veoma važno sa stanovišta vremena suzbijanja. Ciklus razvoja jedne generacije može da traje od 35 do 70 dana u zavisnosti od temperaturnih uslova.
U Srbiji nema registrovanih preparata za suzbijanje ove štetočine. U praksi, visoku efikasnost pokazali su preparati na bazi aktivne materije bifentrin, ali je njihova primena otežana zbog karence koju je teško ispoštovati u vreme zrenja i berbe plodova.
Na manjim površinama, u cilju smanjenja brojnosti zelene povrtne stenice, a samim tim i šteta, moguće je i ručno sakupljanje larvi i imaga metodom otresanja sa biljaka.
Slađana Rilak,dipl.inž.
PSSS Kruševac
Rilak Slađana
Rilak Slađana