Zimsko mirovanje vocaka

U ovom periodu voćke nisu u apsolutnom smislu u mirovanju, jer se biohemijski procesi ipak odvijaju, pa se mirovanje mora shvatiti kao relativan pojam. Taj period u godišnjem razvoju kruške traje relativno dugo, 5 – 6 i više meseci. To zavisi od vrste, sorte, odnosno genotipa i nasledne osnove stečene u procesu borbe za opstanak. U našim krajevima zimsko mirovanje počinje krajem oktobra, a završava se početkom marta. Period zimskog mirovanja se deli na početno, duboko i prinudno zimsko mirovanje. Početno i prinudno zimsko mirovanje su uglavnom uslovljeni činiocima sredine. Duboko biološko mirovanje uslovljeno je prvenstveno naslednim karakteristikma genotipa i njegovo trajanje se odvija bez obzira na uslove sredine. Prema stabilnosti ovog perioda voćke se dele na dve grupe: voćke sa kratkim i nestabilnim biološkim mirovanjem, koje traje 15 – 30 dana, gde spadaju neke sorte kruške i voćke sa dugim i stabilnim mirovanjem, koje traje 45 – 60 dana, gde spada većina sorti kruške. U periodu trajanja dubokog mirovanja vegetacija se ne može izazvati , tj. zimsko mirovanje se ne može prekinuti. Zato se taj deo zimskog mirovanja naziva i konstituciono mirovanje. Poznavanje uslova i trajanja dubokog zimskog mirovanja pojedinih vrsta i sorti kruške vrlo je značajno, jer samo one voćke koje su bile dovoljno izložene niskim temperaturama mogu u proleće, kad vreme otopli, da normalno stupe u period aktivnog života – period vegetacije. Postoje različita tumačenja o tome u kojem vremenskom intervalu kruške i uopšte voćke moraju biti izložene niskim temperaturama da bi se normalno razvijale, cvetale i plodonosile. Takođe je diskutabilno koje su to niske temperature. Najčešće se navodi temperatura od 5 do 7 stepeni celzijusa. Što se tiče broja dana sa niskim temperaturama potrebnim kruškama za normalno odvijanje svih procesa u periodu vegetacije, on je uslovljen genotipom i iznosi od 45 – 60 dana. Previše blage zime, kada kruška nije bila dovoljno izložena potrebnim niskim temperaturama, mogu dovesti u proleće do niza manjih ili većih fizioloških poremećaja, praćenim osipanjem cvetnih pupoljaka, previše poznim listanjem, neujednačenim cvetanjem, slabim zametanjem i jačim otpadanjem zametnutih plodova. Kao posledica toga je slaba rodnost. Prinudno ili ekološko mirovanje traje nešto duže od dubokog, biološkog mirovanja, u našim uslovima do marta ili aprila. Ono je prinudno jer ga izazivaju nepovoljni ekološki faktori, a može se prekinuti povećanjem temperature, tj. isprovocirati kretanjem vegetacij