Usaglašena ishrana i prihrana mladih zasada je krucijalna za normalan razvoj i što raniji ulazak u period plodonošenja. Prihranu nikako ne treba raditi napamet i bez rezultata agrohemijske analize zemljišta. Norme i tip đubriva koja će se koristiti za prihranu zavisi kako od voćne vrste tako i od zemljišta-tipa i sadržaja hranljivih elemenata u zemljištu. Kod mladih zasada troši se manja količina hraniva, nego kod zasada u rodu. Naročito treba obratiti pažnju kod primene azotnih i organskih đubriva. Prevelika upotreba azotnoih đubriva može dovesti odlaganja stupanja u rod, kao i do lošeg sazrevanja letorasta i izmrzavanja istih preko zime. Šljiva, na primer, u prvoj godini nakon sadnje troše okvirno oko 30 gr po stablu azota, 10 gr po stablu fosfora i 40 grama po stablu kalijuma. U drugoj i trećoj godini ta količina se povećava, pa u trećoj godini orijentaciona količina hraniva koju voćke troše iznosi: oko 90 grama po stablu azota, 30 gr po stablu fosfora i 120 grama po stablu kalijuma. Mineralna đubriva NPK formulacija koja se najčešće koriste u voćarstvu su 7:14:21, 8:16:24, 7:20:28 i sl, najbolje je uneti ručno i ravnomerno rasporediti ispod krošnje mladih voćaka ili u prostoru koji je 30-40 cm širi od ivice krošnje, rasturanje se vrši u kasnu jesen ili ranu zimu- od decembra- do kraja januara.
Đubrenje mladih voćaka se može vršiti i folijarno u obliku blagog rastvora biogenih elemenata, obično je koncentracija od 0,1-0,5%(100-500gr đubriva na 100l vode). Folijarna prihrana umnogome zavisi i od meteoroloških uslova i fenofaze u kojoj se voće nalazi, tj formulacija đubriva koja se koriste za prihranu zavisi od trenutnih potreba voćaka za određenim hranljivim elementima.
Mihajlo Žikić dipl.inž. voćarstva i vinogradarstva
Žikić Mihajlo
Žikić Mihajlo