Ova bakterija može da inficira sve zeljaste delove biljke. Na lišću oraha se obrazuju pege koje su najpre bezbojne, kasnije smedje, pa crne, nakon nekrotiranja tkiva. Pri jačoj infekciji pege se spajaju i zahvataju čitavu površinu liske. Pege su slične i na peteljci lista i na mladarima, ali su nešto ulegnutije i uzdužno se spajaju. Deo mladara iznad obolelog mesta vene, a na nekrotičnom delu, pod dejstvom vetra, mladar se lomi. Obolele rese opadaju ako su rano zaražene, a ako je infekcija nastupila u kasnijem stadijumu njihovog razvitka, one daju zaražen polen kojim se infekcija širi prilikom rasejavanja polena na listove i mladare. Ako su zaraženi mladi plodovi, oni se sasušuju, smežuraju i opadaju. Ako je do infekcije došlo u kasnijoj fazi razvoja, na plodu se javljaju nekrotične ulegnute površine. Bakterija prodire u jezgro koje postaje sluzavo, a potom pocrni i plod otpada. Bakterija prezimljava u obolelim letorastima i pupoljcima. Visoka vlažnost vazduha pogoduje širenju ove bakterije.
Gajenje otpornih sorti i upotreba zdravog sadnog materijala je najbolji način borbe protiv izazivača ove bolesti. Od direktnih mera borbe značajno je i uklanjanje i spaljivanje obolelog lišća i mladara u toku vegetacije, jer su oni osnovni izvor širenja zaraze. Preparati na bazi bakra mogu dati dobre rezultate u suzbijanju ove bakterije čak i nekoliko puta u zavisnosti od padavina u toku infekcionog perioda (proleće i jesen).
Zoran Panajotović, dipl. inž. zaštite bilja
Panajotović Zoran
Panajotović Zoran