Biljke za zelenišno đubrenje

Zelenišnim đubrenjem zemljište se obogaćuje svežom organskom materijom, pri čemu dolazi do poboljšanja njegovih fizičkih, hemijskih i bioloških osobina, odnosno do povećanja plodnosti zemljišta i prinosa gajenih biljaka.Usevi pogodni za ovu namenu su oni koji u kratkom vremenskom periodu formiraju veliku biljnu masu i zahvaljujući razvijenom i dubokom korenovom sistemu, usvajaju hraniva iz dubljih slojeva zemljišta.Za zelenišno đubrenje najbolje je koristiti biljke koje mogu da fiksiraju azot iz atmosfere, odnosno biljke azotofiksatore i za to se najčešće koriste: detelina, lupina,stočni grašak i grahorica.Od neleguminoznih biljaka najčešće se koriste: uljana repica, suncokret, raž, ječam,slačica, facelija i ljuljevi.
Usevi koji se koriste za zelenišno đubrenje prilikom unošenja u zemljište razvijaju veoma bogatu mikrobiološku aktivnost i imaju uticaj na rastresanje orničnog i podorničnog sloja uz pomoć moćnog korenovog sistema, kao posledica toga dolazi do povećanja prinosa narednog useva, taj efekat je naročito vidljiv nakon duže uzastopne primene zelenišnog đubrenja (3 do 5 godina).
Pored obogaćivanja zemljišta organskom materijom ovaj vid đubrenja ima i drugih pozitivnih efekata, naime, ovim putem se zemljište štiti od sabijanja posle obilnih kiša, što je naročito važno za glinovita i teža zemljišta, a takođe pomaže i u zadržavanju hraniva u zemljištu kako ne bi došlo do ispiranja.Takođe, biljke za zelenišno đubrenje brzo klijaju i rastu i time guše korove a istovremeno u nekom obimu smanjuju prisustvo štetočina na parceli.
Milanka Miladinovi
PSSS Jagodina