Biofumigacija kao metod biološke borbe protiv određenih patogena

Biofumigacija se zasniva na zaoravanju zelene biljne mase. Potrebna količina ove mase koju bi trebalo uneti u zemljište je 50 t/ha,dok kod jakih napada zemljšnih nematoda ta količina mora da se poveća na100 t/ha.Posle unošenja zelene mase u zemljište, dolazi do oslobađanja materija koje mogu da unište različite patogene (gljivice, nematode, bakterije i insekte).
Nakon zaoravanja , zemljište je potrebno da bude toplo i vlažno,odnosno biofumigaciju je najbolje raditi leti.Najbolji rezultati se postižu ako se zemljište pokrije folijama u trajanju od 4 nedelje.Ako se biofumigacija vrši u plastenicima,potrebno je plastenik posle zaoravanja i zalivanja dobro “zadihtovati”.Naredna setva može da se vrši 24 časa posle sitnjenja i zalivanja zelenišne mase. Poželjno je pre setve odraditi test probu tako što bi se posejala slačica na zemljište koje je tretirano,jer je slačica osetljiva na materije koje se razvijaju biofumigacijom. Biljke koje su poželjne da se koriste za zelenišno đubrenje za biofumigaciju su: -rotkva , -slačica i -ren. Probe u laboratorijskim uslovima dokazale su suzbijanje sledećih patogena biofumigantnim aktivnostima:
1.Suzbijanje micelije Pythium i
2.Suzbijanje micelije Sclerotinia sclerotiorum.

Rađeni su i ogledi na polju i utvrđeno je suzbijanje sledećih patogena posle primene zelenišnog đubrenja koje čine gore navedene biljke:
1.Suzbijanje Fusarium oxysporum na zelenoj salati,
2.Suzbijanje nematode Meloidogyne incognita na lubenici,
3.Suzbijanje žičnjaka na zelenoj salati i krompiru i to sa smanjenjem štete od 80%,
4.Suzbijanje grinje Tetranycus urticae preko 80% na blitvi,
5.Suzbijanje pepelnice dinje

Erysiphe cichoracearum preko 85% i 6.Suzbijanje sive plesni preko 80 % u vinogradu. Biofumigacija u značajnoj meri smanjuje opasnost od zaraze gljivama koje uzrokuju trulež korena, korenovog vrata i uvenuće u zasadu jabuke (Pythium spp., Phytophthora cactorum, P. syringae). Pri proizvodnji jabuke,biofumigacija odvija se u određenim fazama:
1. Gajenje biljaka iz roda slačica (Brassica juncea i B. napus) do punog cvetanja (kada razviju 20-30 t sveže mase po hektaru) i
2. Malčiranje celokupne biljne mase, freziranje i kvašenje Ove faze koje se sprovode u procesu biofumigacije nemaju štetne uticaje na gajene biljke, a adekvatna su zamena za zabranjene preparate kao što je metil bromid (koji se više ne koristi ).

Zvezdana Jovanović