Virus ima dvadesetak domaćina iz roda Malus, među kojima je jabuka jedini prirodni domaćin. Domaćini virusa su i kruška, dunja i japanska dunja, itd. Jedan je od čestih virusa u evropskim zemljama, a ima ga i kod nas. Od svih virusa koji se mogu naći na jabuci ovaj virus je najznačajniji. Virus se održava u zaraženim stablima i prenosi se putem kalemljenja i zaraženim sadnim materijalom pa se kod proizvođača sadnog materijala jabučastog voća obavezno uzimaju uzorci i ispituju na prisustvo ovih virusa. Ne prenosi se vektorom, mehaničkim dodirom, semenom ili polenom.
Simptomi su ti da na jako zaraženim stablima dolazi do nekroze i pucanja kore. Kora postaje nenormalno tanka sa uzdužnim pukotinama (pojava jamičavosti na stablu). Plodovi zaraženih jabuka su sitniji, sa brazdama koje se šire od čašice do peteljke. Zaražena stabla su slabije razvijena što ima za posledicu propadanje stabala. Plodovi ranije dozrevaju nego na zdravim stablima.
Virus se može naći i na drugim vrstama kao što su kruška i dunja. Na krušci dolazi do žućenja nerava pa se bolest naziva žutilo nerava kruške. Takođe prouzrokuje epinastiju jabuke, nekrotičnu prstenastu pegavost i crvenilo listova kruške i kamenitost plodova kruške. Na dunji prouzrokuje deformaciju plodova.
Mere suzbijanja – Virus se prenosi zaraženim biljnim delovima prilikom kalemljenja, pa je proizvodnja bezvirusnog sadnog materijala jedina mera za sprečavanje širenje zaraze. Virus se može ukloniti metodom termoterapije, odnosno izlaganjem zaraženih biljaka jabuke jednu do tri nedelje dejstvu temperature do 37oC.
Zoran Panajotović, dipl. inž. zaštite bilja
Panajotović Zoran
Panajotović Zoran